Zamanı unut..
Geçmişi,
Yalnızlığı,
Korkularını,
Geliceği,
Olucakları, olamayacakları
Kaybedip, kazanıcaklarını unut..
Önce bi unut ki ; özüne dön bu hayatta..
Korkma kimler geldi, kimler geçti bu hayattan..
Sadece kendini var ederken, dünyaya birşey katıp,bırakamayanlar yok olup, kaybolup gitti bu hayattan..
O yüzden korkmak kaybettirir sana, durdurur seni, yok eder..
Her kendin olamadığında daha da uzaklaşırsın gerçekleştirebileceklerinden..
Dünyaya birşey katmak,bırakmak için kendini ve herkesi olduğu gibi kabul etmekten başlayabilirsin..
Çünkü o zaman bi rengin, kokun,tadın, ritmin, sözün olur ve herbiri de sadece sana has olur.. Yani bedenin burda olmasada bıraktıkların seni yaşatır..O yüzden bedenin burda ve hala bir şeyler bırakabilecekken ;
Eee Ne duruyorsun?!
Helva yapsana (:
Helvayı gerçekleştiremediğin eski sen için ve tüm korkuların,kırgınlıkların,terk ettiğin egon için yap..Üstüne bi toprak at ve.....
Yaptıkların tüm dünyayı sarmasada bi kişinin bile dünyasına bambaşka bi dünya katabilir..
Dalga dalga değer her yere, herkese..
Merak etme yok olmaz hiç bi şey, üretirsen..
Aslında aşklar bitmez, söylenmemiş sözler, hisler yok olmaz , kırgınlıklar anlam kazanır, korkular güce dönüşür, kavgalarınla yüzleşir, ürettiklerinle zenginleştirirsin anılarını..
Boşver ne olduğunun bi önemi yok..
Bi söz, bi kelime,
Bi melodi,bi çizgi,
Birinde güzel bi his bırak bi gülümse..
Yeter inan bana...
Bunun da yolunu kendini bilmekten,kendini keşfeder kabul ederken;haddini bilmekten geçer..
Yoksa unutulur, iz bırakmaz esip geçen rüzgarların,anıların..
Yani yok olur senle birlikte yaşarken tüm var ettiğini sandıkların..
